آلرژي فصلي ، واكنش اشتباهي است كه سيستم ايمني بدن نسبت به محرك‌هاي بيروني (آلرژن‌ها) نشان مي‌دهد. پس آلرژي‌هاي فصلي، واكنش‌هاي آلرژيكي هستند كه به‌خاطر تماس شما با آلرژن‌هاي خاص در برهه‌هاي خاصي از سال بروز پيدا مي‌كنند.
يك پزشك انگليسي به‌نام جان بوستوك براي اولين بار در سال ۱۸۱۹ ميلادي، توصيفي از علائم نوعي آلرژي فصلي به دست داد كه با نام تب يونجه شناخته مي‌شود. در آن زمان، تب يونجه واقعا نادر به‌حساب مي‌آمد. اگرچه شيوع تب يونجه در طول قرن ۱۹ در بريتانيا افزايش يافت، اما تا شروع قرن ۲۰ همچنان نامعمول شمرده مي‌شد.
اصطلاح «آلرژي» در سال ۱۹۰۶ توسط يك متخصص كودكان ويني به‌نام كلود فون پيركه مورد استفاده قرار گرفت تا عطسه‌هاي ناشي از تماس دانش‌آموزان با گرده‌هاي آلرژي‌زا را توصيف كند. او از اين اصطلاح براي به بيان درآوردن «واكنش‌دهي تغييريافته» استفاده كرد تا نشان دهد كه آلرژي فقط بر تعداد خاصي از انسان‌ها تاثير مي‌گذارد، نه بر همه آنان.
آلرژي اپيدميك (همه‌گير)
اگرچه بعضي از پديده‌هاي آلرژيك در متون پزشكي باستاني توصيف شده‌اند، اما به نظر مي‌رسد كه آلرژي‌هاي فصلي رايج در جهان امروزي مانند تب يونجه واقعا نوعي بيماري پساصنعتي هستند و از عصر صنعتي شدن جهان به بعد به‌وجود آمده‌اند. آلرژي بيني يا رينيت آلرژيك، يعني شايع‌ترين آلرژي فصلي، هم امروزه بسيار شايع شده است و خصوصا در چند دهه گذشته در كشوري مانند آمريكا روبه‌افزايش بوده است. درواقع، ميزان ابتلا به اين آلرژي فصلي از نظر آماري، از ۱۰ درصد كل جمعيت آمريكا در سال ۱۹۷۸ به ۳۰ درصد از كل جمعيت در سال ۲۰۰۸ رسيده است.
عوامل محرك در آلرژي‌هاي فصلي
شايع‌ترين عوامل محرك در آلرژي‌هاي فصلي، گرده‌ها و اسپورهاي قارچي (mold spores) هستند. سطح تماس با اين عوامل نه‌تنها به فصل، بلكه به دو عامل مهم ديگر يعني محل زندگي و وضعيت آب‌وهوايي نيز بستگي دارد. به‌طور كلي، درختان تقريبا در همه مناطق در اواخر زمستان و اوايل بهار گرده‌افشاني مي‌كنند. گرده‌افشاني گياهان نيز در اواسط تا اواخر بهار اتفاق مي‌افتد و علف‌ها يا چمن‌ها نيز در تابستان گرده‌افشاني دارند.
در بسياري از مناطق، تماس با گرده‌هاي آلرژي‌زا در روزهايي كه هواي صاف دارند و همراه با وزش باد هستند، به بيشترين ميزان خود مي‌رسند، چون باد به پخش كردن گرده‌ها كمك مي‌كند. با اين‌حال، اسپورهاي قارچي مي‌توانند در هر موقعي از سال وجود داشته باشند. از آن‌جايي كه سطح اين تركيبات با افزايش دما بالا مي‌رود، اواسط تا اواخر تابستان را مي‌توان دوره اوج فعاليت آن‌ها دانست. البته همين تركيبات، عامل اصلي در شكل‌گيري آلرژي‌هاي فصلي در پاييز هم هستند. ميزان آن‌ها نيز در ساعات عصر و در روزهاي همراه با وزش باد به اوج خودش مي‌رسد. توجه داشته باشيد كه تعداد اسپورهاي قارچي در هوا مي‌تواند در دقايق پيش از رعد و برق به بالاترين حد خودش برسد و افراد مبتلا به آسم را با حملات آسم در اين موقعيت‌ها مواجه كند.
بسياري از افراد مبتلا به آلرژي فصلي نيز به گردوغبار خانگي و كنه گردوغبار (Dust mite) آلرژي دارند كه در تمام طول سال مي‌توانند مشكل‌ساز شوند. كنه‌هاي گردوغبار نيز حشرات ميكروسكوپي خاصي هستند كه خصوصا از سلول‌هاي پوستي انسان‌ها تغذيه مي‌كنند. رشد آن‌ها نيز در محيط‌هاي مرطوب و نرم مانند تشك، بالش، جسم حيوانات خانگي و لوازم داخل خانه اتفاق مي‌افتد.
۶ دليل براي خودداري از مصرف قندها !